Bakteryjna zaraza pora

Kanada, Europa, Nowa Zelandia i Stany Zjednoczone

Pierwsze objawy choroby to ciemnozielone, podłużne, nasiąknięte wodą zmiany tworzące się na czubkach i krawędziach liścia. W miarę ich wydłużania się zmiany, wokół których pojawia się chloroza, zmieniają barwę z pomarańczowej na brązową. Zmienione chorobowo miejsca mogą ulec wydłużeniu, tworząc wąski pas od wierzchołka liścia po osłonkę. Gdy zmiana dociera do osłonki, zaatakowany liść zmienia barwę na jasnozieloną, zwija się, rozszczepia, a w końcu więdnie i zamiera. Porażone rośliny są zdeformowane, nierozwinięte i nie nadają się do zbioru.

Źródłem inokulum są zakażone nasiona i zainfekowane resztki pożniwne porów. Bakterie mogą zainfekować roślinę, choć pozostają w roślinie nieaktywne do czasu, gdy warunki środowiskowe będą sprzyjać rozwojowi choroby. Wystąpieniu objawów i rozprzestrzenianiu się choroby sprzyjają ciepło i wysoka wilgotność.

Należy wysiewać wyłącznie niezakażone nasiona. W okresie wzrostu należy ograniczać zraszanie, jeżeli rośliny są wilgotne z powodu rosy lub deszczu. Ryzyko wystąpienia choroby obniża usuwanie zainfekowanych roślin oraz resztek roślinnych w ciągu całego sezonu, a także zmianowanie upraw z wykluczeniem roślin żywicielskich. W razie potrzeby należy wzbogacać glebę, aby podnieść pH do wartości co najmniej 5,5 w celu ograniczenia ryzyka infekcji.