Papierowa plamistość pora

Początkowo infekcja objawia się głównie na wierzchołkach liści, rzadziej natomiast pomiędzy wierzchołkami a środkową częścią blaszki liściowej. Pierwszymi objawami są wodniste plamki zlewające się w większe zmiany. Brzegi zmian pozostają wodniste, a porażona tkanka więdnie i usycha, przybierając papierowo blady, białawy wygląd. Gdy warunki środowiskowe sprzyjają rozwojowi choroby, zmiany wtórne wydłużają się, sięgając do podstawy liścia. Straty w uprawach wynikają głównie z mniejszej masy w przypadku pora i zgnilizny przechowywanych cebul. W warunkach szczególnego nasilenia choroby może dojść do straty całości uprawy.

Oospory grzyba Phytophthora porri mogą przeżywać w glebie przez wiele lat. Rozwojowi choroby sprzyjają wysoka wilgotność powietrza i opady deszczu w połączeniu z niską temperaturą (15°C). Choroba nasila się na polach słabo zmeliorowanych. Po wystąpieniu choroby zarodnie i zoospory są łatwo przenoszone przez wiatr i krople wody.

Należy unikać nawadniania z użyciem deszczowni. Płodozmian polegający na uprawie roślin nieżywicielskich pomaga ograniczyć ilość inokulum w glebie, a ponadto zmniejszyć straty wynikające z choroby. We wczesnych fazach infekcji skuteczne jest stosowanie fungicydów.