Przyczyna
Xanthomonas euvesicatoria
(synonim: Xanthomonas campestris pv. vesicatoria) X. vesicatoria, X. gardneri
Występowanie
Cały świat (regiony ciepłe i wilgotne)
Objawy
Objawy rozwijają się na liściach, pędach i owocach słodkiej papryki. W przypadku papryki ostrej są mniej nasilone. W pierwszej kolejności objawy występują na dolnych powierzchniach liści. Są to drobne, wodniste zmiany o nieregularnym kształcie. Z czasem zmiany powiększają się, stają się ciemnobrązowe lub czarne z jasnobrązowym środkiem. Wokół nich może tworzyć się cienka, żółta otoczka. Zmiany na górnej powierzchni liści są delikatnie wklęsłe, natomiast te na spodniej stronie — lekko wypukłe. Liście silnie porażone często zajmuje chloroza i wyglądają na zniszczone i postrzępione. W warunkach dużej presji patogenów dochodzi do całkowitej utraty ulistnienia. Zmiany na pędach mają postać wąskich, wypukłych i podłużnych narośli o kolorze jasnobrązowym. Na owocach plamy mają najpierw charakter wodnisty, później jednak obejmuje je nekroza. Plamy te, wyglądające na szorstkie, z czasem pękają.


Warunki rozwoju choroby
Xanthomonas jest bakterią przenoszoną na powierzchni nasion oraz w ich wnętrzu. Zainfekowane nasiona i sadzonki przewożone na duże odległości mogą być pierwszym źródłem inokulum inicjującym wybuch epidemii. Bakteria potrafi przeżyć w resztkach pouprawowych, roślinach rosnących dziko i chwastach z rodziny psiankowatych. Wysoka wilgotność względna i obfita rosa na liściach wraz z towarzyszącą im ciepłą pogodą sprzyjają infekcji i rozwojowi plamistości bakteryjnej. Bakteria łatwo przenosi się dzięki rozpryskującej się wodzie z zaatakowanych sadzonek lub resztek roślinnych na zdrowe egzemplarze. Infekcja owoców dokonuje się poprzez pęknięcia, otarcia, miejsca wgryzania się lub wkłuwania owadów, a także poprzez inne zranienia. W warunkach wilgotnych wokół zmian powodowanych przez plamistość bakteryjną często rozwija się wtórna zgnilizna owoców.
Zwalczanie
Należy wysiewać tylko przebadane i zaprawione nasiona i sadzić certyfikowane sadzonki. Jeżeli choroba już wystąpi, jest trudna do opanowania. Dostępne są handlowe odmiany z jednym lub kilkoma genami odporności na X. campestris. W tłumieniu rozwoju choroby pomóc mogą opryski preparatami na bazie miedzi. Przed wejściem na pole należy oczyścić sprzęt przeznaczony do czynności uprawowych i unikać wchodzenia na pole, gdy liście są mokre. Aby ograniczyć straty wynikające z plamistości bakteryjnej, należy też natychmiast po zbiorze zaorać resztki pożniwne.