Przewodniki po chorobach roślin

Fulvia fulva
(syn.: Cladosporium fulvum)
Zgłoszono wiele ras fizjologicznych.

Pierwszym symptomem są jasnozielone lub żółtawe plamy na górnej powierzchni starszych liści. Objaw ten zbiega się z tworzeniem się mas oliwkowo-zielonych konidiów na dolnej powierzchni liści. Wraz z postępem choroby dolne liście żółkną i opadają. Grzyb zwykle występuje na liściach, ale zaatakowane mogą zostać także pędy, kwiaty i owoce. Na porażonych owocach, szypułce rozwija się czarna, skórzasta zgnilizna. Chociaż choroba występuje na polu, jest głównie problemem upraw szklarniowych, gdzie może się błyskawicznie rozprzestrzeniać, gdy tylko zaistnieją sprzyjające warunki.

Grzyb jest saprofitem i może przetrwać w postaci konidiów i sklerocjów przez co najmniej jeden rok w glebie oraz resztkach roślinnych. Konidia transportowane są przez wiatr i deszcz. Rozsiew może odbywać się także za pośrednictwem odzieży i sprzętu rolniczego. Wysoka wilgotność względna (90%) i ciepło (24°C) stanowią optymalne warunki dla rozwoju choroby. Jednak choroba może występować w szerokim zakresie temperatur (10–32°C). Pleśń liści nie rozwinie się, jeżeli wilgotność względna będzie niższa niż 85%.

Straty można ograniczyć poprzez opryski fungicydami, a także zapewnianie wymaganej cyrkulacji powietrza i ogrzewania w celu obniżenia wilgotności względnej do wartości poniżej 85%. O ile to możliwe, należy uprawiać odmiany odporne na infekcję, jednak wysokie zdolności adaptacyjne grzyba mogą być utrudnieniem.