Rdza cebuli

Choroba występuje na całym świecie w regionach o klimacie umiarkowanym i chłodnym.

Pierwsze objawy choroby to niewielkie, okrągłe zmiany w kolorze od białego do brązowego, występujące wzdłuż unerwienia liści. Zmiany rozwijają się, tworząc pomarańczowe i czerwone pęcherzyki uredialne, okrągłe lub wydłużone, które często otoczone są chlorozą. Chlorotyczne plamki na szczypiorze mogą też występować bez dalszych objawów. Gdy nasilenie choroby jest duże, liście żółkną i przedwcześnie obumierają. W dalszej części sezonu mogą tworzyć się teliospory w ciemnobrązowych krostkach i grudkach.

Grzyb może przetrwać w postaci uredio- lub teliospor. Gatunek Wild Allium służy jako źródło inokulatu, z którego urediospory ulegają rozproszeniu na dużym obszarze dzięki sile wiatru. Zakażeniu sprzyjają temperatury niskie oraz łagodne, a także wysoka wilgotność względna (97%). Choroba u roślin narażonych na stres ma ostrzejszy przebieg niż u roślin zdrowych.

Właściwym sposobem radzenia sobie z tym patogenem jest rutynowe stosowanie fungicydów, gdy ryzyko wystąpienia choroby jest niskie. Występowanie choroby ograniczają takie praktyki uprawowe jak zmiana uprawianych roślin (płodozmian), niewielkie zagęszczenie roślin, niszczenie dzikiego gatunku Allium oraz działania mające na celu dobry drenaż gleby. Korzystne bywa również ograniczanie występowania choroby poprzez izolację upraw pora od upraw cebuli.