Wciornastki w cebuli

Thrips tabaci (wciornastek tytoniowiec),

Frankliniella occidentialis (wciornastek zachodni) i liczne inne gatunki

Wciornastki odpowiadają za uszkodzenia cebuli spowodowane przez żerowanie. Polega ono na nakłuwaniu i ścieraniu powierzchni rośliny stożkowatym aparatem gębowym owadów. Początkowo na liściach pojawiają się drobne ciemnozielone plamki. Następnie przybierają one kolor białawy lub srebrzysty, a jeżeli są liczne, mogą cały liść poznaczyć srebrzystymi smugami, jasno połyskującymi w świetle słońca. Silnie uszkodzone tkanki liści bieleją i załamują się, gdy rośliny cierpią na brak wody. Wciornastki najłatwiej jest znaleźć pomiędzy świeżo wyrastającymi liśćmi lub w kwiatostanach.

Wciornastki w stadium larwy lub poczwarki zimują w cebulach, w szczątkach liści lub w ziemi, albo na innych żywicielach pośrednich. Cykl życiowy tych owadów od jaja do postaci dorosłej może się zamknąć w ciągu dwóch tygodni. Wciornastki powodują największe straty po okresie suchej, upalnej pogody. Chłody i deszcze powodują zmniejszenie ich populacji i ograniczenie szkód.

Właściwe zarządzanie uprawą i odpowiednie warunki sanitarne utrzymują szkody wywoływane przez wciornastki na poziomie minimalnym. Zdrowa tkanka szczypioru przetrwa żerowanie wciornastków lepiej niż tkanka poddana różnym obciążeniom (stresom). Wciornastek Thrips tabaci żeruje na licznej grupie gatunków chwastów, stąd też ich niszczenie w obrębie plantacji cebuli i wokół nich może zmniejszać populację szkodników. Cel ten można osiągnąć także poprzez kultywację i orkę gleby w celu wyeliminowania resztek znajdujących się tuż pod powierzchnią ziemi. Można ponadto stosować insektycydy, jednak trzeba wykonać zwykle kilka aplikacji. Poza tym znane są przypadki wykształcenia przez szkodniki odporności na zwalczające je środki.