Biała zgnilizna cebuli

Choroba ta bywa jedną z najbardziej szkodliwych. Pierwsze objawy obejmują żółknięcie, więdnięcie i opadanie starszych liści. Ponieważ grzyb atakuje system korzeniowy i piętkę, powoduje gnicie, w wyniku którego dochodzi do załamywania się szczypioru. W cebulach stopniowo rozwija się mokra zgnilizna. U podstawy cebuli pojawia się gruby biały nalot grzybni. Na porażonych tkankach tworzą się liczne sklerocja. Choroba zwykle występuje na uprawianych w polu skupiskach roślin, które są często bardzo oddalone od siebie. 

Walka z białą zgnilizną jest trudna. Do sadzenia należy wybierać zdrowe sadzonki i unikać przenoszenia na pole zainfekowanej gleby oraz wody. Jeżeli choroba dopiero zaczyna atakować, usunięcie i zniszczenie porażonych roślin pomaga ograniczyć występowanie grzyba w glebie. Jeżeli choroba atakuje jedynie określone fragmenty pola, fumigacja lub stosowanie fungicydów w miejscach zaatakowanych może pomóc w zwalczaniu choroby. Wykazano, że nawadnianie, solaryzacja gleby i stosowanie naturalnych oraz syntetycznych stymulantów, redukuje populację sklerocjów w glebie, co ogranicza straty wynikające z choroby.