Antraknoza warzyw dyniowatych

Choroba najczęściej dotyka ogórki, melony i arbuzy. Pierwsze objawy na liściach to nasiąknięte wodą punkty, które zwykle żółkną na ogórkach i melonach lub stają się ciemnobrązowe lub czarne na arbuzach. W późniejszej fazie choroby punkty te brunatnieją i mogą rozlewać się na całej powierzchni liścia. Zmiany na liściach nie są ograniczane przez nerwy i często mają popękany środek. Na zainfekowanych ogonkach liściowych i pędach melona mogą rozwijać się płytkie, podłużne zmiany koloru brązowego, jednak zmiany te na ogórkach nie są tak wyraźne. Zmiany na pędach melona mogą okalać łodygi i powodować więdnięcie rośliny. Na zakażonych owocach powstają okrągłe, zapadnięte, czarne zmiany, na których mogą rozwijać się owocniki (acerwulusy). W wilgotnych warunkach owocniki wytwarzają konidia, które nadają zmianom różowawo-łososiowy kolor, bardzo charakterystyczny dla tej choroby. Po zaatakowaniu szypułek młodych owoców mogą one pomarszczyć się i obumrzeć.

Colletotrichum orbiculare może wiązać się z nasionami i zainfekowanymi resztkami pożniwnymi. Rozprzestrzenianie się grzyba może zainicjować deszcz lub zraszanie. Mogą go przenosić owady, pracownicy polowi i sprzęt rolniczy. Na rozwój choroby korzystnie wpływa ciepła, wilgotna pogoda. Optymalna temperatura to 24°C. Późna infekcja upraw może być przyczyną tego, że w trakcie przechowywania, przewozu lub sprzedaży owoce nie będą nadawać się do handlu.

Należy realizować szeroko zakrojony prewencyjny plan oprysków fungicydami. Należy przedsięwziąć inne środki kontroli upraw, np. płodozmian (wykluczenie dyniowatych z uprawy przez dwa lata), unikać zraszania, dokładnie zaorać resztki pożniwne i wdrożyć plan utrzymania higieny dla pracowników i sprzętu. Należy uprawiać odmiany odporne na chorobę, o ile takie są dostępne.