Przyczyna
Acidovorax citrulli (synonim = Acidovorax avenae subsp. citrulli)
Występowanie
Cały świat
Objawy
Arbuz: Choroba może zaczynać się w szkółce. Na kotyledonach widoczna jest wodnista tkanka o nieregularnym kształcie, która przechodzi w brązowo-czarne zmiany. U młodych roślin wytwarzających liście prawdziwe mogą występować niewielkie, dyskretne, brązowe zmiany wzdłuż nerwów liści. Dodatkowe objawy na siewkach mogą obejmować chlorozę, zmiany punktowe, nekrozę nerwów lub nekrozę miejsc pomiędzy nerwami, a także zgorzel. W warunkach uprawy polowej rozwijające się wzdłuż nerwów liści zmiany zasychają i zmieniają barwę na czerwono-brązową lub czarną. Objawy na owocach arbuza to najpierw ciemne, szarozielone wodniste zmiany lub plamy na skórce niestykającej się z glebą. Plamy na tkance owocu stykającej się z glebą są najczęściej związane z infekcją grzybiczą. W miarę jak choroba postępuje, zainfekowane miejsca na skórce mogą pękać lub ulegać rozerwaniu.
Nietypowe objawy bakteryjnej plamistości owoców odnotowano u owoców arbuza uprawianych dla jadalnych nasion w suchym, chłodnym klimacie. Zmiany początkowo występują na naskórku, przybierając postać drobnych, punktowych zmian nekrotycznych. Wraz z ich powiększaniem się w środku tworzą się gwieździste pęknięcia o brązowo-czarnej barwie. Zmiany mogą być obwiedzione jasnozieloną, chlorotyczną otoczką, ale wodnistości zwykle się nie obserwuje. Znajdujący się pod zmianami zewnętrznymi miąższ owocu często rozpada się, tworząc suche, twarde i przegniłe jamy. W późniejszych stadiach owoc może ulec deformacji (patrz ilustracje na str. 12).
Melon: Zmiany na kotyledonach i liściach melona są brązowe. Nekroza zwykle rozwija się wcześniej i zajmuje większą część liści u melona niż u arbuza. Objawy różnią się w zależności od typu owocu. Zmiany na owocach o gładkiej skórce mogą przybierać różne formy, od punktowych plamek po drobne wypukłe lub zapadnięte okrągłe miejsca. Tworzenie się siatki może zostać zakłócone, a wokół wklęsłych zmian może wystąpić wodnistość. Choć zmiany niekoniecznie poszerzają się na zewnątrz (na skórce), nierzadko penetrują stożkowo miąższ owocu. Ze zmian wewnętrznych może rozwinąć się wtórna zgnilizna owocu. Dodatkowe objawy u wszystkich typów melona mogą obejmować pęknięcia naskórka i zmiany przypominające parch.
Dynia/kabaczek: Objawy na kotyledonach mogą być różne: od wodnistych po suche i nekrotyczne. Może też występować zgorzel siewek. Objawy dostrzegalne na liściach dyni mogą obejmować silną chlorozę, jak również podłużne brązowe zmiany wzdłuż nerwów liścia. Na liściach często powstają otwory jak po postrzale. Objawy obecne na owocach dyni są podobne do tych, które występują na melonach. Obejmują miejsca wodniste, pęknięcia skórki i wewnętrzne gnicie owocu.


Warunki rozwoju choroby
Acidovorax citrulli jest patogenem obecnym i przenoszonym na nasionach. Zakażone nasiona lub zainfekowane sadzonki są często głównym źródłem inokulum, prowadząc do wybuchu choroby. Rośliny rosnące dziko i dzikie gatunki dyniowatych, jak np. cytron, również mogą pełnić rolę źródła inokulum. Acidovorax citrulli nie jest w stanie długo przebywać w glebie, jeżeli nie ma w niej tkanek żywiciela. Infekcji i rozwojowi choroby sprzyjają wysoka wilgotność względna, obfita rosa lub deszcze w połączeniu z wysokimi temperaturami. Bakteria przenoszona jest poprzez rozpryskujące się krople deszczu, wodę służącą do nawadniania, ludzi i narzędzia rolnicze. Infekcja może przenikać do owoców poprzez aparaty szparkowe na wczesnym etapie rozwoju. Zakażenia występują przed wytworzeniem się woskowej warstewki na owocach arbuza. Stąd też pozbawione zranień, dojrzałe owoce nie są uważane za podatne na infekcję, chociaż otarcia i inne uszkodzenia mogą umożliwiać wniknięcie patogenu, co może pociągać za sobą zakażenie owocu. Nie ma żadnych danych potwierdzających zdolność Acidovorax citrulli do systemicznego przemieszczania się w obrębie zaatakowanej rośliny. Objawy obecne na liściach można łatwo pomylić z symptomami wywoływanymi przez inne patogeny dyniowatych (np. Didymella bryoniae).
Zwalczanie bakteryjnej plamistości owoców warzyw dyniowatych
Należy wysiewać nasiona wolne od Acidovorax citrulli, przebadane za pomocą zweryfikowanych metod oceny zdrowotności nasion. Resztki pożniwne należy zaorać, aby przyśpieszyć rozpad szczątków organicznych i wyrugować siewki spontaniczne. Należy wykonać co najmniej trzyletnie zmianowanie wykluczające uprawę dyniowatych i wdrożyć plan czynności sanitarnych obejmujący sprzęt i pracowników rolnych. W ograniczaniu występowania i szerzenia się choroby pomóc może aplikacja preparatów na bazie miedzi na rośliny, począwszy od etapu sadzonek i w czasie okresu wegetacyjnego.