Nekrotyczna plamistość melona - MNSV

Wirus nekrotycznej plamistości melona (MNSV)

Do żywicieli wirusa należy wąska grupa roślin: atakuje tylko melony, ogórki i arbuzy. Objawy występują najpierw na młodszych liściach. Są to niewielkie chlorotyczne plamki, które szybko obejmuje nekroza. W przypadku niektórych odmian uprawowych zmiany i smugi nekrotyczne widnieją na ogonkach liściowych i pędach, świadcząc o infekcji ogólnoukładowej. Liście mogą zwijać się i więdnąć, co niekiedy prowadzi do całkowitego jej załamania. Intensywność objawów może znacząco różnić się w zależności od odmiany uprawowej. W przypadku arbuzów wirus MNSV manifestuje się wyłącznie jako zmiana miejscowa.

Wirus MNSV jest przenoszony przez zoospory obligatoryjnego pasożyta grzybiczego, tj. Olpidium bornovanus. Wiadomo, że wirus MNSV jest w pewnym, niewielkim stopniu przenoszony przez nasiona. Może szerzyć się też drogą mechaniczną poprzez przycinanie, za pośrednictwem ludzi i sprzętu rolniczego. Objawy rozwijają się głównie w chłodzie, przy słabym oświetleniu. W lecie choroba u porażonych roślin może nie dawać żadnych objawów.

Należy uprawiać odmiany odporne na zakażenie wirusem, zaorać resztki pożniwne, wykonać fumigację gleby i stosować płodozmian pomijający uprawę dyniowatych. W sprzyjającym środowisku skuteczna może okazać się solaryzacja. Należy unikać zbyt intensywnego nawadniania, aby zminimalizować rozprzestrzenianie się nosiciela grzybiczego. Surfaktanty (substancje powierzchniowo czynne) dodawane do systemów nawadniających mogą redukować liczbę zoospor, zmniejszając w ten sposób skale rozprzestrzeniania się nosiciela w podłożach bezglebowych. Szczepienie arbuzów na podkładkach odpornych na wirusa MNSV jest skuteczną praktyką uprawową eliminującą go.