Kiła kapusty

Plasmodiophora brassicae (zidentyfikowano wiele odmian)

Ten żyjący w glebie grzyb infekuje niemal wszystkie uprawiane rośliny krzyżowe. Choroba bywa trudna do wykrycia, ponieważ zaatakowanie rośliny więdną podczas upałów, ale po zachodzie słońca mogą odzyskać zdrowy wygląd. Plasmodiophora brassicae wnika przez włośniki. Komórki korzenia stymulowane przez patogen gwałtownie namnażają się, zwiększając równocześnie swoją wielkość i tworzą na korzeniach pałeczkowate galasy. Zdeformowane korzenie nie są w stanie dłużej funkcjonować normalnie. Stają się podatne na zgniliznę wywoływaną przez inne organizmy bytujące w glebie. Młode porażone rośliny często zamierają. Starsze przeżywają, osiągając dojrzałość, ale nie dają plonów nadających się do sprzedaży.

Zainfekowane korzenie pełnią rolę zasadniczego źródła inokulum i uwalniają zoospory, które atakują tkankę korzeniową. Rozprzestrzenianie choroby odbywa się poprzez skażoną zoosporami wodę do nawadniania oraz zanieczyszczony sprzęt, jak również samych ludzi. Rozmnażanie patogenu może wystąpić, jeżeli na czyste pola wysadzane są asymptomatyczne, zakażone siewki. Szybki rozwój choroby umożliwiają gleby kwasowe i temperatury w granicach od 12 do 27°C.

Należy usuwać rośliny rosnące dziko i chwasty z rodziny krzyżowych. Należy wykonywać prace, które ułatwiają rozłożenie resztek uprawowych. Wprowadzić pięcio- lub siedmioletnią rotację upraw z wykluczeniem roślin żywicielskich. Należy wapnować glebę do uzyskania pH o wartości 7,3 lub wyższej i przeprowadzać fumigację gleby lub wysiewać rośliny do podłoża wolnego od Plasmodiophora brassicae.