Zgorzel podstawy głąba warzyw krzyżowych

Choroba dotyczy wszystkich roślin uprawowych z rodziny krzyżowych, a także licznych chwastów z tej rodziny. Pierwsze objawy pojawiają się, gdy temperatura spada, a wilgotność gleby wzrasta. Brzegi liści stają się czerwone lub purpurowe. Zmiana barwy zaczyna się u wierzchołka liścia i postępuje w stronę łodygi, powodując zasychanie liści. Zmiany na łodygach są szare i tym odróżniają się od tkanki zdrowej. Zaatakowane rośliny więdną i często zamierają.

Patogen zimuje w postaci oospor we wnętrzu tkanki korzeniowej zaatakowanych roślin. Z oospor powstają zoospory charakteryzujące się ruchliwością. Atakują one korzenie podatnych roślin. Chorobie sprzyjają mokra, słabo odwodniona gleba i temperatury w zakresie 13–25°C.

Należy prowadzić prace uprawowe mające na celu zapobieganie zbrylaniu się gleby i ułatwienie odprowadzania z niej wody. Należy unikać sadzenia na polu, które w przeszłości było zakażone zgnilizną korzeni powodowaną przez fitoftory. Należy stosować płodozmian, unikając przez okres trzech lat uprawy roślin podatnych na infekcję. Do zwalczania choroby przyczynia się stosowanie chemicznych środków doglebowych.