Kędzierzawka płaszczyńcowa buraka

Circulifer tenellus

Regiony suche i półsuche na całym świecie

Po porażeniu siewek liście żółkną, skręcają się i zwijają ku górze, a także grubieją, przez co stają się sztywne i kruche. Ogonki liściowe mogą zwijać się ku dołowi. Proces zawiązywania owoców jest ograniczony. Owoce są pozbawione żywego zabarwienia, pomarszczone i mają tendencję do przedwczesnego dojrzewania. Wirus nie jest przenoszony drogą mechaniczną.

Wirus korzysta z dużej liczby żywicieli, atakując ponad 300 gatunków. Należą do nich pomidory, buraki, papryka, kabaczki, fasola, dyniowate, szpinak, ziemniaki, kapusta i lucerna. Szkodnik przenosi wirusy BCTV w sposób trwały. Ciepło i duża liczebność populacji szkodnika decydują o rozprzestrzenianiu wirusa BCTV. Owady sezonowo migrują i mogą przenosić patogen z wiatrem na duże odległości.

Należy przesadzać sadzonki zdrowe, wolne od infekcji wirusowej. Rośliny zakażone należy usuwać, aby uniknąć przeniesienia choroby na całe pole. Należy zwalczać chwasty w pobliżu upraw papryki w celu ograniczenia liczby nosicieli i rezerwuarów wirusa. Przesadzanie należy wykonywać albo wcześnie, albo późno, aby uniknąć plagi szkodników. Należy zwiększyć gęstość sadzonych roślin, żeby zrekompensować straty wynikające z porażenia wirusem BCTV. W walce z chorobą insektycydy są nieskuteczne.