Przewodniki po chorobach roślin

Pierwszym widocznym objawem zgnilizny wierzchołków owoców jest nasiąknięty wodą obszar w okolicy uszkodzenia wierzchołka. W miejscu tym później rozwija się brązowa, skórzasta zmiana. Często zmiany te są kolonizowane przez grzyby saprofityczne, co nadaje tym miejscom szary lub czarny, aksamitny wygląd.

Suchą zgniliznę wierzchołkową owoców wiąże się z niewystarczającym poborem wapnia i naprzemiennymi okresami, w których gleba raz jest sucha, a raz mokra. Co prawda zgnilizna ta często kojarzona jest z dojrzałymi owocami, najbardziej podatne na deficyt wapnia są owoce młode, szybko rosnące. Nagłe, skrajne zmiany w zakresie dostępności wody mogą indukować wahania w rozwoju owoców, które prowadzą do zgnilizny wierzchołków. Chorobę może także powodować stres związany z uszkodzeniem korzeni w połączeniu z lekką suszą, wysokie zasolenie gleby i nadmiar azotu (nadmiar amoniaku).

Uprawy należy nawadniać kropelkowo, aby zapewniać równą ilość wody, ponadto zaś należy wapnować glebę ubogą w wapń. Należy unikać nawożenia źródłami amoniaku. Nie należy zbytnio wzbogacać gleby magnezem. Glebę w miejscach występowania zgnilizny wierzchołków owoców należy nawozić azotanem wapnia.