Przewodniki po chorobach roślin

Oedema — to zaburzenie charakteryzuje się zielonymi zgrubieniami na górnej i dolnej powierzchni liści. W miarę powiększania się twory te mogą ulec rozerwaniu.

Oparzenie słoneczne — po stronie owocu nagle wystawionego na bezpośrednie działanie promieni słonecznych tworzy się biały, błyszczący, skórzasty obszar. Dotknięte oparzeniem miejsce zapada się, a na uszkodzonej tkance często rozwija się czarna pleśń. Oparzenie słoneczne najczęściej powstaje na zielonych dojrzałych owocach.

Oedema — zaburzenie to rozwija się, gdy tkanka liści nasiąka wodą w wyniku ciśnienia panującego w korzeniach, które przesuwa wodę do górnych części rośliny w okresie słabej transpiracji. Zazwyczaj choroba występuje, gdy gleba jest ciepła i mokra, przy niskich temperaturach powietrza. Zaburzeniu sprzyjają długie okresy wysokiej wilgotności.

Oparzenie słoneczne- najbardziej narażone na oparzenie są owoce, wystawione bezpośrednio na działanie intensywnego promieniowania słonecznego. Może powodować to brak dostatecznego ulistnienia spowodowany na przykład chorobą rośliny lub nadmiernym usuwaniem liści w czasie pielegnacji. Do oparzenia słonecznego dochodzi, gdy temperatura tkanek owocu nadmiernie wzrasta, powodując uszkodzenia.

Oedema – występowanie tego zaburzenia można ograniczyć poprzez właściwą wentylację upraw szklarniowych i utrzymywanie prawidłowego poziomu wilgotności gleby.

Oparzenie słoneczne — uprawa odmian odpornych na więdnięcie i choroby liści, a także program oprysków fungicydami może ograniczyć straty wynikające z oparzeń. Ponadto straty mogą być mniejsze dzięki utrzymywaniu liści okrywajacych owoce, ostrożnemu przycinaniu i delikatnemu zbieraniu plonów, co zminimalizuje defoliację i ekspozycję owoców na bezpośrednio padające promienie słońca.