Krzaczasta karłowatość pomidora

Argentyna, Wielka Brytania, stan Kalifornia, Meksyk, Maroko i Tunezja

Początkowe symptomy mogą być różne, od nieregularnych, białych wzorów okalających na liściach po nekrotyczne zmiany (także pierścieniowe). Liście szybko zmieniają barwę z zielonej na bladożółtą, z możliwością przeplatania obszarami zielonymi. W końcowym stadium porażone liście mogą opadać. Nowe liście często są poskręcane, a ich wierzchołki są nekrotyczne. Pojawia się mnóstwo bocznych pędów, które nadają roślinie krzaczasty, zdeformowany pokrój. W miarę postępu choroby dolne liście stają się chlorotyczne i zmieniają barwę na purpurową. Nadmiar nawozu na młodych roślinach może być przyczyną mięknięcia pędów, na których po infekcji mogą rozwijać się zmiany umiejscowione przy linii gruntu. Siewki mogą być otoczone w tym miejscu zmianami i obumrzeć. Objawy na owocach mogą się różnić, od chlorotycznych plam po pierścienie lub wzory liniowe.

TBSV jest bardzo stabilnym wirusem, korzystającym z bardzo zróżnicowanej grupy naturalnych żywicieli. Jest patogenem glebowym i szybko przenosi się w wodzie. Naturalny nosiciel wirusa jest obecnie nieznany, ale uważa się, że wirus infekuje rośliny przez zranienia na korzeniach. Wirus ten znaleziono w wodzie rzecznej, możliwe jest zatem, że rozprzestrzeniany jest w wodzie służącej do nawadniania upraw.

Należy unikać upraw w glebach, o których wiadomo, że są skażone wirusem. Gdy wirus znajdzie się w glebie, bardzo trudno jest go zwalczyć.