Przewodniki po chorobach roślin

Wirus brązowej plamistości liści pomidora (TSWV)
Zgłoszono kilka szczepów.

Wciornastki (Thrips tabaci oraz gatunek Frankliniella)

Pierwszym obserwowanym objawem są drobne pomarańczowo-żółte plamki na starszych liściach. Następnie na liściach pojawiają się drobne, ciemne, okrągłe plamki, które nadają blaszkom zbrązowiały wygląd. Rozwijające się wierzchołki liści mogą obumierać w miarę postępu choroby. Wzdłuż pędów i ogonków liściowych często obserwuje się ciemne, błyszczące smugi. Silnie porażone rośliny są niewykształcone prawidłowo, a ich żółtawe liście opadają, przez co rośliny wyglądają na zwiędnięte. Na owocach tworzą się zwykle charakterystyczne zielone, żółte i czerwone, lekko wypukłe koncentryczne kręgi, choć niektóre szczepy mogą powodować silną nekrozę.

Grono żywicieli tego wirusa jest bardzo liczne. Z roślin tych wirus może przedostawać się na inne w sposób trwały za pośrednictwem wciornastków. Przejmowanie wirusa odbywa się w fazie larwalnej wciornastków, które roznoszą go jako osobniki dorosłe niesione wiatrem na pomidory z zainfekowanych chwastów lub roślin ozdobnych. Zwykle w obrębie plantacji pomidorów rozprzestrzenianie się wirusa jest znikome.

Dla zwalczania choroby duże znaczenie ma usuwanie wciornastków i chwastów żywicielskich poprzez aplikację insektycydów i herbicydów. O ile to możliwe, należy uprawiać odmiany odporne na patogen.