Przewodniki po chorobach roślin

Na całym świecie w miejscach uprawy pomidorów, gdzie obecny jest nosiciel patogenu

Rośliny porażone na wczesnym etapie mogą być skarłowaciałe i wytwarzać skierowane ku górze liście. We wczesnym etapie mają drobne, chlorotyczne liścienie, które skręcają się i kielichowato zwijają ku górze. Gdy zakażenie występuje na etapie późniejszym, może również występować żółknięcie listków i ich zwijanie się, brak możliwości zawiązania owoców i utrata kwiatów. Owoce zawiązane przed infekcją roślin często rozwijają się normalnie.

Wirus jest przenoszony z zainfekowanych pomidorów lub kilku gatunków chwastów z rodziny psiankowatych przez larwy mączlika bądź osobniki dorosłe. Często dochodzi do wtórnego rozprzestrzeniania się wirusa na polu. Wirus nie jest przenoszony mechanicznie, toteż mało prawdopodobne jest, że zostanie przeniesiony z porażonych roślin na zdrowe przez pracowników. Większe natężenie choroby często kojarzone są z obecnością licznych populacji mączlika szklarniowego.

Uprawa odmian tolerujących znacząco ogranicza straty wynikające z tej choroby, podobnie jak usuwanie chwastów z rodziny psiankowatych rosnących w pobliżu upraw pomidora. Systematyczne stosowanie oleju mineralnego może spowolnić tempo rozprzestrzeniania się choroby poprzez ograniczenie przyjmowania i przenoszenia wirusa przez mączliki. Skuteczne jest stosowanie żółtych tablic, które przyciągają mączliki, a następnie regularne opryskiwanie insektycydami.