Ziektewijzer

Verticillium dahliae, V. albo-atrum, Verticillium spp.

Deze bodemgebonden ziekteverwekkers veroorzaken verwelking doordat ze het vaatstelsel van de plant blokkeren. Hoewel zaailingen geïnfecteerd kunnen zijn, worden de symptomen meestal pas waargenomen als de planten ouder zijn. Bij aubergine schrijden de symptomen van Verticillium verwelking langzaam voort. Een karakteristiek infectiesymptoom is een V-vormige laesie die zich op oudere bladpunten ontwikkelt en zich later uitbreidt en het hele blad bedekt. Geïnfecteerde paprika’s worden in hun groei belemmerd en lagere bladeren zijn licht chlorotisch. Naarmate de ziekte voortschrijdt bij paprika’s en aubergine, worden de planten ernstig in hun groei belemmerd en chlorotisch, en verwelken ze overdag. De verwelking kan asymmetrisch zijn, waarbij delen van de plant opgezwollen zijn. Permanente verwelking en plantensterfte volgen. Als de kop van aangetaste planten wordt doorgesneden, wordt een donkerbruine vasculaire verkleuring zichtbaar, die zich tot in het merg en omhoog in de stengel en takken kan uitbreiden. De vruchten die zich vormen zijn klein en misvormd en inwendig verkleurd.

Deze schimmels hebben een extreem breed scala van gastheren en kunnen meerdere jaren overleven in de bodem en plantenresten. Temperaturen tussen 21 en 25 °C (70 en 77 °F) bevorderen in het algemeen de ziekteontwikkeling. Verticillium komt planten binnen via wortelwonden als gevolg van grondbewerking, secundaire wortelvorming en foerageren door aaltjes. De symptomatische planten kunnen beperkt zijn tot enkele exemplaren in één gedeelte, of in een heel veld of hele kas voorkomen. De ziekteontwikkeling wordt bevorderd in zware kleigronden.

Fumigatie of solarisatie van de bodem en wisselteelt met niet-waardplanten dragen bij aan beperking van de ziekte-incidentie. Hoewel geen van de bestaande commerciële variëteiten resistent is, wordt in sommige landen enting op resistente onderstammen toegepast.