Ziektewijzer

Australië, Canada, Europa, Japan, Verenigd Koninkrijk en VS

De ziekte verschijnt eerst als kleine ronde gedeelten met wittige schimmelgroei en sporulatie die voornamelijk op de bovenkant van het blad optreden. Naarmate de sporulerende laesies groter worden, zal het onderliggende bladweefsel geel en uiteindelijk bruin worden en verschrompelen. Sporulatie doet zich gewoonlijk voor op de bovenkant van het blad, wat Oidium onderscheidt van Leveillula, dat doorgaans op de onderkant van het blad voorkomt. Als het om een ernstige infectie gaat, zullen massa’s poederige schimmelsporulatie het hele bladoppervlak en de bladstengel, stengel en kelk bedekken, maar de vruchten worden niet geïnfecteerd. Hoewel deze schimmel in het veld is gemeld, is hij voornamelijk een probleem in kassen, waar opbrengstverliezen ten gevolge van ontbladering ontstaan.

Deze schimmel heeft een relatief breed scala van gastheren, waarop hij kan overleven, en de schimmelconidia worden gemakkelijk over grote afstanden verspreid door luchtverplaatsing. Optimale omstandigheden voor ziekteontwikkeling zijn o.a. lage lichtintensiteit en temperaturen tussen 20-27 °C (68-81 °F) in combinatie met een hoge (85-95%) relatieve vochtigheid. Infectie kan echter ook optreden bij een lagere (50%) relatieve vochtigheid.

Diverse fungiciden, waaronder zwavel, kunnen doeltreffend zijn om deze ziekte te bestrijden wanneer een goede bladdekking in stand wordt gehouden en de fungiciden tijdig worden gebruikt.