Ziektewijzer

Gebreksverschijnselen

Veroorzaker

Onvoldoende voedingsstoffen

Verspreiding

Wereldwijd

Symptomen

De volgende symptomen duiden op voedingstekorten. Er moeten echter bodem- en bladbemestingsanalyses worden uitgevoerd om de voedingsbehoeften vast te stellen.

Stikstof – De oudste bladeren worden chlorotisch en verouderen uiteindelijk, terwijl de jongere bladeren een geelgroenige kleur krijgen. De planten kunnen in hun groei belemmerd zijn.

Fosfor – De bladeren krijgen een vaalgroene kleur en groeien traag. De onderkant van de bladeren wordt uiteindelijk roodpaars. Oudere bladeren worden eerst aangetast en kunnen in ernstige gevallen verouderen.

Kalium – Het blad vertoont verbranding van de bladranden. De oudere bladeren kunnen chlorose tussen de nerven ontwikkelen, terwijl de nerven groen blijven. De symptomen beginnen op de oudere bladeren en schrijden voort naar de jongere bladeren, naarmate de aandoening steeds ernstiger wordt. Vruchtaandoeningen zoals zwelling, Gray Wall en rijpingsziekten kunnen het gevolg zijn van een kaliumgebrek.

Calcium – Er ontstaan chlorose tussen de nerven en necrose van de bladranden bij het groeipunt, dat uiteindelijk doodgaat. De vruchten krijgen neusrot.

Magnesium – De bladeren ontwikkelen chlorose tussen de nerven, te beginnen op de oudere bladeren en voortschrijdend naar de jongere. De middenrib van het blad blijft groen, terwijl het weefsel tussen de nerven necrotisch wordt.

Zwavel – De oudere bladeren worden lichtgroen en de stengels en bladstelen kunnen paars en spichtig worden.

Borium – De oudere bladeren worden geel en broos en het groeipunt wordt necrotisch en gaat dood. De randen van oudere bladeren en de bladpunten worden necrotisch. Ook de vruchten kunnen worden aangetast en hier en daar kunnen kurkachtige gedeelten ontstaan.

Koper – In eerste instantie verwelken de jongere bladeren en vervolgens kunnen ze blauwgroen worden en opkrullen. Ernstig aangetaste planten worden in hun groei belemmerd en chlorotisch.

IJzer – De jongere bladeren ontwikkelen chlorose tussen de nerven gevolgd door algemene vergeling. De middenrib van het blad blijft gewoonlijk groen.

Mangaan – De jongere bladeren ontwikkelen chlorose tussen de nerven gevolgd door necrose, terwijl de middenrib van het blad groen blijft.

Molybdeen – De oudere bladeren ontwikkelen vergeling en necrose aan de randen die uiteindelijk voortschrijdt naar de jongere bladeren. Dit gebrek is zeldzaam bij tomaat.

Zink – De bladeren worden dikker en krullen omlaag. De bladstelen worden mogelijk verdraaid en de oudere bladeren vertonen oranjebruine chlorose.

Nitrogen deficiency: older leaves turn chlorotic then necrotic. Nitrogen deficiency: older leaves turn chlorotic then necrotic.

Phosphorus – Leaves develop a dull green color and grow slowly. The underside of the leaves eventually turn a reddish-purple. Older leaves are affected first and may senesce in severe cases.

Potassium – The foliage will show a burning of the leaf margins. The older leaves may develop interveinal chlorosis while the veins remain green. The symptoms begin on the older leaves and progress to the younger ones as the disorder becomes increasingly more severe. Fruit disorders such as puffiness, gray wall and ripening diseases can result from a potassium deficiency.

Potassium deficiency: yellow shoulder. (Courtesy of Gerald Brust, University of Maryland, Central Maryland Research and Education Center) Potassium deficiency: yellow shoulder. (Courtesy of Gerald Brust, University of Maryland, Central Maryland Research and Education Center)

Calcium – interveinal chlorosis and leaf margin necrosis occur at the growing point, which eventually dies. The fruit develop blossom-end rot.

Calcium deficiency: sidewall blossom-end rot. (Courtesy of Joshua Freeman, University of Florida, North Florida Research and Education Center) Calcium deficiency: sidewall blossom-end rot. (Courtesy of Joshua Freeman, University of Florida, North Florida Research and Education Center)

Magnesium – Leaves develop interveinal chlorosis, starting on the older and progressing to the younger leaves. The midrib of the leaf remains green while the interveinal tissue becomes necrotic.

Sulfur – The older leaves turn light green, and the stems and petioles may turn purple and become spindly.

Boron – The older leaves turn yellow and brittle, and the growing point becomes necrotic and dies. The margins of older leaves and the leaf tips become necrotic. The fruit may also be affected and may develop scattered corky areas.

Copper – Initially, the younger leaves wilt and then may turn bluish-green and curl upwards. Severely affected plants are stunted and chlorotic.

Iron – The younger leaves develop interveinal chlorosis followed by a general yellowing. The midrib of the leaf usually remains green.

Suspect iron deficiency: leaf yellowing. (Courtesy of Gerald Holmes, California State University, San Luis Obispo, Bugwood.org) Suspect iron deficiency: leaf yellowing. (Courtesy of Gerald Holmes, California State University, San Luis Obispo, Bugwood.org)

Manganese – The younger leaves develop interveinal chlorosis followed by necrosis. while the midrib of the leaf remains green.

Molybdenum – The older leaves develop a yellowing and marginal necrosis that eventually progresses to the younger leaves. This deficiency is rare in tomato.

Zinc – The leaves become thickened and curl downward. Their petioles may become twisted and the older leaves exhibit an orange-brown chlorosis.

Voorwaarden voor ziekteontwikkeling

Gebreksverschijnselen komen het meest voor in zure of basische bodems vanwege de immobilisatie van de voedingsstoffen bij een hogere of lagere bodem-pH. Sommige grondsoorten zijn van nature arm aan specifieke voedingsstoffen vanwege hun samenstelling. Ook overmatig of onevenwichtig gebruik van meststoffen kan ertoe leiden dat bepaalde voedingsstoffen niet beschikbaar zijn. Lage temperaturen, verdichting en te veel vocht kunnen de beschikbaarheid van voedingsstoffen nadelig beïnvloeden.

Bestrijding

Gebruik een evenwichtig bemestingsprogramma. Bodem- en bladbemestingsanalyses van elementen kunnen waardevolle informatie opleveren over voedingstekorten. Aanpassing van de bodem-pH en gebruik van voedingsspuitmiddelen kan bepaalde tekorten aanvullen.

This browser is no longer supported. Please switch to a supported browser: Chrome, Edge, Firefox, Safari.