Sclerotium roffsii (teleomorf: Athelia rolfsii)

Sclerotium roffsii (teleomorf: Athelia rolfsii)

Deze schimmel kan omvalziekte, kop- en wortelrot en vruchtrot veroorzaken. Het eerste symptoom op zaailingen is een donkerbruine laesie vlak boven of onder de grond. Stengelweefsel wordt volledig aangetast, waardoor de planten snel omvallen en doodgaan. Op oudere planten omringt de laesie de stengels, waardoor de planten verwelken zonder een verandering van de bladkleur. Ernstig geïnfecteerde planten kunnen uiteindelijk doodgaan. De laesie blijft zich uitbreiden, waardoor wortelrot onder de grond ontstaat, die zich tot een aantal centimeters boven de grond uitstrekt. Als er voldoende vocht is, bedekt een wittige schimmelgroei het laesieoppervlak en worden snel geelbruine sclerotiën van 1-2 mm (0,06 in.) in doorsnee gevormd. Vruchten die in contact komen met de schimmel, worden snel aangetast, met verzonken, gelige laesies met een gebarsten epidermis tot gevolg. Op het oppervlak van de laesie ontstaan een witte schimmelgroei en sclerotiën.

Deze schimmel is een efficiënte saprofyt die meerdere jaren in de bodem en in plantenresten kan overleven. Hij kan verspreid worden via oppervlaktewater en door het verplaatsen van besmette grond op machines. Hoge temperaturen (30-35 °C, 86-95 °F) en een hoog vochtgehalte bevorderen de ziekteontwikkeling.

Teeltpraktijken, zoals het zorgvuldig regelen van het bodemvocht en diepploegen van resten, en een goed saneringsprogramma, met o.a. het verwijderen en verbranden van alle geïnfecteerde planten, kunnen verliezen door deze ziekte beperken. Ook gebruik van fungiciden, fumigatie en driejarige wisselteelt met gewassen zoals maïs en sorghum kunnen verliezen door deze ziekte beperken.