Septoria bladvlekkenziekte

Septoria lycopersici

Er zijn ten minste twee stammen gemeld.

De symptomen verschijnen eerst als kleine, donkere, met water verzadigde laesies op de oudere bladeren. Deze groeien uit tot ronde laesies van ca. 5 mm in doorsnee met zwarte of bruine randen en een grijs centrum, bespikkeld met kleine zwarte schimmelsporulatiestructuren (pycnidia). Laesies op de stengel, bladstengel en kelk zijn meestal langer, terwijl zich in het centrum pycnidia ontwikkelen. Als de ziekte ernstig is, groeien de laesies samen, wat ertoe leidt dat de bladeren inzakken en de plant uiteindelijk zijn blad verliest.

Deze schimmel kan overleven op resten van vorige gewassen, en op diverse soorten onkruid, waaronder nachtschade, Solanum carolinense, doornappel en ananaskers. Lange perioden met een hoge (100%) relatieve vochtigheid en temperaturen tussen 20-25 °C (68-77 °F) bevorderen de infectie en ziekteontwikkeling. Als de vochtigheid hoog is, komen talloze schimmelconidia vrij uit de pycnidia. Ze kunnen vervolgens door de wind, spattend water van regen of beregening, via kleding van  medewerkers en gereedschap, op machines en door insecten worden verspreid.

Een goed fungicide bespuitingsprogramma in samenhang met teeltpraktijken, zoals het verwijderen of onderploegen van alle plantenresten en driejarige wisselteelt, kan verliezen door deze ziekte beperken.