Ziektewijzer

Vruchtrot

Verspreiding

Symptomen

Voorwaarden voor ziekteontwikkeling

Bestrijding

Verspreiding

Wereldwijd

Symptomen

Bacteriële zachtrot – Veroorzaker: Erwinia carotovora subsp. carotovora. Het eerste symptoom is een licht tot donker gekleurde, verzonken laesie. Naarmate de rot voortschrijdt, breidt de laesie zich uit en veroorzaakt deze een slijmerige rot, en uit barsten in de epidermis kunnen bacteriën sijpelen.

Black Mold Rot – Veroorzaker: Alternaria alternata en Stemphylium soorten. De symptomen kunnen variëren van oppervlakkige vlekkerigheid tot bruinzwarte, droge, verzonken laesies die zich tot in de vruchtholten kunnen uitbreiden. Vaak ontstaan V-vormige laesies op het stengellitteken en bij voldoende vocht ontwikkelt zich een dichte laag zwarte schimmelconidia op het laesieoppervlak.

Alternaria alternata-infected fruit

Pythium Fruit Rot – Veroorzaker: Pythium soorten. Laesies beginnen als met water verzadigde vlekken op zowel groene als rijpe vruchten. De laesies breiden zich snel uit en overspoelen de hele vrucht, waardoor deze het uiterlijk van een waterballon krijgt. Wanneer de epidermis scheurt, zakken de vruchten snel in. Wanneer de vochtigheid hoog is, zal een witte wattige begroeiing het oppervlak van de laesie bedekken.

Rhizoctonia Fruit Rot – Veroorzaker: Rhizoctonia solani. Begint als een stevige rot, die al snel een waterige zachtrot wordt. De ziekte komt gewoonlijk voor op rijpe vruchten die in contact komen met de grond, en kenmerkt zich door ringen die zich op het geïnfecteerde gebied vormen. Vaak groeit een bruine schimmel over het oppervlak van geïnfecteerde vruchten.

Fruit with lesions caused by Rhizoctonia solani.

Rhizopus Rot – Veroorzaker: Rhizopus stolonifer. Laesies ontwikkelen zich snel en hebben een gezwollen, met water verzadigd uiterlijk. Een witte schimmelgroei met hier en daar zwarte bolletjes (massa’s schimmelsporen) op rechtop staande stengels kan zich over het oppervlak van het aangetaste gebied uitbreiden. Rhizopus Rot heeft vaak een gistingsgeur, in tegenstelling tot de rottingsgeur van bacteriële zachtrot en Sour Rot.

Sour Rot – Veroorzaker: Geotrichum candidum. Deze rot kan voorkomen op zowel groene als rijpe tomaten. De rot begint gewoonlijk bij het stengellitteken en kan zich uitstrekken in sectoren langs de zijkant van de vruchten. Een grauwwitte schimmelgroei kan optreden waar de epidermis barst. De vruchten blijven vaak stevig tot de rot zich verder ontwikkelt en dan ontstaat een zure geur. Onder gunstige omstandigheden kan deze zich snel uitbreiden naar rijpe vruchten.

Voorwaarden voor ziekteontwikkeling

Zowel bacteriën als schimmels komen binnen via natuurlijke openingen, zoals stengellittekens of via groeibarsten en wonden veroorzaakt door aanvreting door insecten en mechanische schade. In het algemeen bieden hoge temperaturen en hoge vochtigheid adequate omstandigheden voor bacteriën en schimmels om de vruchten te infecteren.

Bestrijding

Voorkom vruchtschade, vooral bij het oogsten. Teeltmethoden die ervoor zorgen dat de vruchten niet in contact met de grond komen, kunnen veel soorten vruchtrot voorkomen. Verbeter de luchtbeweging in het veld door de plantrijen te oriënteren op de meest voorkomende windrichting en pas de juiste ruimte tussen de rijen en planten toe, om de tijd dat de vruchten nat blijven te verkorten. Plan sprinklerirrigatie om de duur dat er vrij water op de vruchten staat te minimaliseren. Fungiciden kunnen enige bescherming bieden tegen bepaalde soorten vruchtrot. Variëteiten met stevige, barstbestendige vruchten kunnen aan bepaalde infecties met vruchtrot ontkomen.

Verspreiding

Symptomen

Voorwaarden voor ziekteontwikkeling

Bestrijding